STACJE ROBOCZE

Stacja robocza to wysokowydajny system komputerowy, który jest w zasadzie przeznaczony dla jednego użytkownika i ma zaawansowane możliwości graficzne, dużą pojemność pamięci masowej oraz wydajną jednostkę centralną. Stacja robocza ma większe możliwości niż komputer osobisty (PC), ale jest mniej zaawansowana niż serwer (który może zarządzać dużą siecią komputerów peryferyjnych lub stacji roboczych oraz wykonywać ogromne zadania związane z przetwarzaniem danych i raportowaniem). Termin stacja robocza był czasami przypisywany głupim terminalom (tj. Takim, które nie miały żadnej mocy obliczeniowej), które były podłączone do komputerów typu mainframe.

Moc obliczeniowa stacji graficznych umożliwia obsługę interfejsów graficznych o wysokiej rozdzielczości lub trójwymiarowych, zaawansowanego oprogramowania wielozadaniowego i zaawansowanych możliwości komunikacji z innymi komputerami. Stacje robocze są używane głównie do wykonywania zadań naukowych i inżynierskich wymagających dużej mocy obliczeniowej. Znalazły również uznanie w niektórych złożonych aplikacjach finansowych i biznesowych. Ponadto zaawansowane stacje robocze często obsługują sieć podłączonych „klientów”, które korzystają z narzędzi i aplikacji rezydentnych w celu uzyskiwania dostępu do danych przechowywanych na stacji roboczej i manipulowania nimi.

Główną różnicą między komputerami osobistymi a stacjami roboczymi tradycyjnie były zaawansowane możliwości graficzne i przetwarzania danych tych ostatnich. Ale zaawansowane interfejsy graficzne i wydajne mikroprocesory komputerów klasy high-end sprawiają, że są one ledwo odróżnialne od stacji roboczych z niższej półki.